Większość z nas organizuje się w rzeczywistości podążając bardzo szybko za impulsem, który może być opinią, narracją, potrzebą, które – jak się okazuje z czasem – niekoniecznie są „nasza”. Typowym zakotwiczeniem w życiu jest słowo JA, którego używamy od wczesnego dzieciństwa, pośrednio i bezpośrednio. Idziemy więc przez życie jakby cała rzeczywistość miała na uwadze to nasze JA. Stawiamy siebie w centrum wydarzeń i komunikujemy to nie tylko między sobą, ale także w wewnętrznej narracji.